Roszczenie informacyjne z art. 286(1) ust. 1 pkt 3 PWP sprzeczne z Konstytucją

Wyrokiem z 6 grudnia 2018 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 286¹ ust. 1 pkt 3 ustawy Prawo własności przemysłowej jest niezgodny z Konstytucją.

Zakwestionowany przepis umożliwiał zabezpieczenie roszczenia w sprawie o naruszenie praw własności przemysłowej także przed wytoczeniem powództwa poprzez zobowiązanie innej niż naruszający osoby do udzielenia informacji, które są niezbędne do dochodzenia roszczeń, tj. informacji o pochodzeniu i sieciach dystrybucji towarów lub usług naruszających patent, dodatkowe prawo ochronne, prawo ochronne lub prawo z rejestracji.

Zabezpieczenie mogło być udzielone, jeżeli naruszenie praw ochronnych było wysoce prawdopodobne oraz jeżeli stwierdzono, że osoba ta posiada towary naruszające prawa własności przemysłowej lub korzysta z usług naruszających te prawa, świadczy usługi wykorzystywane w działaniach naruszających lub też została wskazana przez naruszyciela jako osoba uczestnicząca w produkcji, wytwarzaniu lub dystrybucji towarów lub świadczeniu takich usług.

Powyższe działania musiały mieć ponadto na celu uzyskanie bezpośrednio lub pośrednio zysku lub innej korzyści ekonomicznej, przy czym nie obejmowało to działań konsumentów będących w dobrej wierze.

Trybunał Konstytucyjny doszedł do wniosku, ze przepis ten w sposób nieproporcjonalny naruszał wolność działalności gospodarczej podmiotu zobowiązanego do ujawnienia informacji handlowych (tajemnicy przedsiębiorcy) i nie dawał mu odpowiednich gwarancji chroniących przed nadużyciem ze strony uprawnionego do pozyskiwania informacji wchodzących w zakres tajemnicy handlowej. Ponadto kwestionowana regulacja nie pozwalała na miarkowanie obowiązków informacyjnych.

Dla Trybunału istotna była z jednej strony nieodwracalność tego środka, a z drugiej możliwość nadużyć na etapie postępowania zabezpieczającego, kiedy to nie jest jeszcze przesądzone, czy doszło do naruszenia praw własności przemysłowej.

Środek o takim natężeniu nie był zdaniem Trybunał konieczny dla ochrony innych konstytucyjnych wartości.

Z uwagi na niezgodność z art. 22 w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP przepis stracił moc 10 grudnia 2018 r.

• wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 6 grudnia 2018 r., sygn. akt SK 19/16