Publikacja artykułów sponsorowanych bez odpowiedniego oznaczenia czynem nieuczciwej konkurencji w świetle § 4 nr 11 niemieckiej UWG

Niemiecki Federalny Trybunał Sprawiedliwości (BGH) rozstrzygał w ostatniej instancji sprawę z powództwa wydawcy gazety codziennej ze Stuttgartu przeciwko wydawcy gazety ogłoszeniowej z tego samego miasta, która dotyczyła opublikowania przez pozwanego artykułów sponsorowanych oznaczonych jako „sponsored by”, jednak bez ich wyraźnego oddzielenia od materiałów redakcyjnych poprzez użycie zwrotu „ogłoszenie” („Anzeige”), wymaganego przez § 10 ustawy prasowej landu Badenii-Wirtembergii. Powód, oprócz zarzucania konkurentowi czynu nieuczciwej konkurencji, podnosił m.in., iż wskazane działanie konkurenta stanowiło również nieuczciwą praktykę handlową wobec czytelników prasy jako konsumentów.

BGH w wyroku z 6 lutego 2014 r. orzekł, iż § 10 ustawy prasowej landu Badenii-Wirtembergii, stanowiący, iż wydawca prasy periodycznej, który otrzymuje, żąda lub przyjmuje obietnicę wynagrodzenia za publikację materiału, musi oznaczyć taki materiał widocznym oznaczeniem „Ogłoszenie”, chyba że prezentacja lub koncepcja tej publikacji od razu umożliwiają rozpoznanie jej charakteru reklamowego, jest przepisem służącym uregulowaniu zachowań rynkowych w rozumieniu § 4 nr 11 UWG. Zatem jego naruszenie przez wydawcę prasy drukowanej stanowi czyn nieuczciwej konkurencji.

Stosownie do § 4 nr 11 niemieckiej ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (UWG) czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z przepisami ustawy, które służą uregulowaniu zachowań rynkowych w interesie uczestników rynku.

BGH stwierdził, iż sformułowany w § 10 ustawy prasowej nakaz służy jednocześnie dwóm celom, tj. z jednej strony ma chronić przed wprowadzeniem w błąd czytelników, a z drugiej ma zapewniać obiektywizm i neutralność prasy, a zatem leży w interesie również innych uczestników rynku prasy, którzy winni być chronieni przed nieuczciwymi działaniami konkurentów.

Wskazać należy, że w ramach przedmiotowego postępowania BGH skierował do Trybunału Sprawiedliwości UE pytanie prejudycjalne dotyczące zgodności przepisu krajowego § 10 ustawy prasowej z postanowieniami Dyrektywy 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady  z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym.

W orzeczeniu z 17 października 2013 r. w sprawie C 391/13 RLvS Verlagsgesellschaft mbH / Stuttgarter Wochenblatt GmbH Trybunał Sprawiedliwości UE stwierdził, że nie jest możliwe powoływanie się na przepisy dyrektywy wobec wydawców prasy. Celem dyrektywy o nieuczciwych praktykach handlowych nie jest w podobnych okolicznościach ochrona  konkurenta wydawcy prasowego, który publikuje sponsorowane artykuły mogące promować produkty lub usługi sponsora, pozbawione wzmianki „ogłoszenie”, a zatem wydawcy prasy nie mogą powoływać się względem siebie na przepisy dyrektywy służące ochronie konsumentów.

Jednakże dyrektywa ta nie sprzeciwia się zatem stosowaniu przepisu krajowego,na mocy którego wydawcy prasowi zobowiązani są umieścić szczególną wzmiankę,w tym przypadku słowo „ogłoszenie” („Anzeige”), w każdej publikacji w ich czasopismach, za którą otrzymują wynagrodzenie, chyba że prezentacja lub koncepcja tej publikacji od razu umożliwiają  rozpoznanie jej charakteru reklamowego.

• wyrok Federalnego Trybunału Sprawiedliwości z 6 lutego 2014 r., sygn. akt I ZR 2/11
• wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z 17 października 2013 r., sprawa C-391/12