Oznaczenie przedsiębiorstwa jako przedmiot ochrony ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji

Spór dotyczył niezgodnego z prawem wykorzystania przez byłego pracownika oznaczenia przedsiębiorstwa oraz rozpowszechniania przez niego nieprawdziwych, wprowadzających w błąd informacji na temat swojego byłego pracodawcy.

Powódka była właścicielem firmy świadczącej usługi fryzjerko-kosmetyczne, w której pozwana początkowo zatrudniona była jako fryzjerka. Jeszcze w trakcie obowiązywania umowy pozwana założyła działalność świadczącą tożsame do powódki usługi, pod niemal identycznym oznaczeniem. W konsekwencji wyszukiwarki internetowe wyświetlały dwie strony internetowe – jedną należącą do powódki, drugą do pozwanej. Do utworzenia strony pozwana wykorzystała pliki będące własnością powódki, a treści zamieszczanych przez nią informacji w rażący sposób naruszały interes powódki. Informowała ona dotychczasowych, jak też potencjalnych klientów powódki m.in.: o motywie powstania nowej firmy (według jej twierdzeń będącej kontynuacją działalności zapoczątkowanej u pozwanej) i przekształceniu dotychczasowej działalności.

W ocenie powódki informacje przekazywane prze pozwaną były nieprawdziwe i miały na celu przejęcie dotychczasowej klienteli powódki, co zresztą w dużej części nastąpiło i doprowadziło do zmniejszenia dochodów powódki.

Sąd Apelacyjny uznał, że informacje zamieszczane przez pozwaną na stronie internetowej naruszają zasady konkurencji oraz godzą w interesy powódki, a rozpoczęcie przez pozwaną działalności pod nazwą wprowadzającą w błąd bezwzględnie naruszało podmiotowe prawo powódki do firmy. Mając na uwadze, że powódka posiadała prawo ochronne na znak słowno-graficzny stanowiący element jej oznaczenia, nie zmienił tej oceny fakt, iż pozwana do oznaczenia firmy dodała swoje nazwisko. W dalszym ciągu istniało bowiem ryzyko konfuzji zarówno na płaszczyźnie słownej fonetycznej jak i wizualnej.

Zgodnie ze stanowiskiem Sądu, czynem nieuczciwej konkurencji z art. 5 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji jest zarówno wprowadzenie w błąd poprzez niewłaściwe oznaczenie przedsiębiorcy, jak również takie oznaczenie przedsiębiorstwa, które przejmuje wyróżniające elementy identyfikujące innego przedsiębiorcy. W niniejszej sprawie Sąd stwierdził naruszenie art. 5 oraz art. 14 uznk, ale dodał, że samodzielną podstawą roszczenia mógłby być także art. 3 uznk (klauzula dobrych obyczajów).

• wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 19 kwietnia 2016 r., sygn. akt. I ACa 11/16