Nowe unijne prawo znaków towarowych

23 marca 2016 r. weszło w życie Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego  i Rady (UE) nr 2015/2424 zmieniające rozporządzenie w sprawie wspólnotowego znaku towarowego oraz rozporządzenie wykonawcze. Wprowadza ono szereg istotnych zmian w systemie ochrony znaków towarowych na obszarze Unii Europejskiej.

Rozporządzenie jest elementem szerszej reformy, która obejmuje również dyrektywy nr 2015/2436, mającą na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych. Dyrektywa weszła w życie 12 stycznia 2016 r., a państwa członkowskie UE mają czas na jej implementację do 2019 r.


Poniżej przedstawiamy wybrane zmiany w systemie znaków towarowych w UE:

Nazewnictwo

„Urząd ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego” (OHIM) zmienił nazwę na „Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej” (EUIPO), która ma lepiej określać zakres zadań urzędu, a wspólnotowe znaki towarowe zostały przemianowane na unijne znaki towarowe (znaki towarowe UE).


Rejestracja znaków

Obecnie rejestracja znaków towarowych możliwa jest jedynie bezpośrednio w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej. Zniesiono możliwość składania wniosków za pośrednictwem krajowych organów właściwych do ochrony własności przemysłowej.


Opłaty

Zgłoszenie unijnego znaku towarowego w formie elektronicznej dla jednej klasy towarów kosztuje obecnie 850 EUR, opłata za drugą klasę będzie wynosić 50 EUR, a za każdą następną 150 EUR. Dotychczas w cenie 900 EUR możliwa była elektroniczna rejestracja znaku dla trzech klas.

Za wniosek o rejestrację znaku zgłoszony w formie papierowej trzeba uiścić opłatę w wysokości 1000 EUR dla jednej klasy towarów i usług, którą powiększa się o 50 EUR przy drugiej klasie oraz 150 EUR przy trzeciej klasie.

Takie same opłaty będzie obowiązywać przy przedłużaniu ochrony unijnego znaku towarowego na kolejny okres dziesięciu lat.


Klasyfikacja towarów i usług

Do 24 września 2016 r. właściciele wcześniej zarejestrowanych znaków towarowych mają możliwość złożenia oświadczenia precyzującego zakres ochrony ich znaków według klasyfikacji nicejskiej. Zgodnie z nową regulacją, zgłaszający znak musi określić towary lub usługi, które będą oznaczane tym znakiem w sposób wystarczający i precyzyjny. Brak sprecyzowania klas towarów i usług przez przedsiębiorców posługujących się ogólnymi terminami i nagłówkami z klasyfikacji nicejskiej, może zatem prowadzić do zawężenia zakresu ochrony znaku.


Ograniczenie wyłączeń

Nowa regulacja lepiej chroni firmę właściciela znaku towarowego, gdyż wskazuje, że nie może on zabronić zakazać osobie trzeciej używania w obrocie handlowym: nazwiska lub adresu osoby trzeciej, w przypadku gdy osoba trzecia jest osobą fizyczną. Ograniczenie to nie obowiązuje już w stosunku do firm i oznaczeń handlowych przedsiębiorców.


Ochrona znaków dźwiękowych i zapachowych

Od 1 października 2017 r. zostanie zniesiony wymóg przedstawienia graficznego znaku. Za znaki towarowe będą uznawane oznaczenia wszelkiego typu, które umożliwiają odróżnianie towarów lub usług jednego przedsiębiorstwa od  towarów lub usług innych przedsiębiorstw oraz przedstawienie ich w rejestrze unijnych znaków towarowych w sposób pozwalający właściwym organom i odbiorcom na ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu ochrony udzielonej właścicielowi tego znaku towarowego. Oznacza to, że chronione będą mogły być również np. znaki dźwiękowe czy zapachowe.