Kto jest zobowiązany do przestrzegania tajemnicy przedsiębiorstwa?

Krąg podmiotów, które mogą dopuścić się czynu nieuczciwej konkurencji w rozumieniu ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji z 16 kwietnia 1993 r. (uznk) jest szeroki. Ustawę stosuje się bowiem do „przedsiębiorców”, tj. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które prowadząc, chociażby ubocznie, działalność zarobkową lub zawodową uczestniczą w działalności gospodarczej.

Przy ocenie, czy określona osoba podlega odpowiedzialności z tytułu czynu nieuczciwej konkurencji, konieczne jest uwzględnienie rodzaju czynu i okoliczności konkretnego stanu faktycznego.

Trudności sprawia m.in. ustalenie osób zobowiązanych do zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa i mogących być potencjalnymi sprawcami jej naruszenia.

W wyroku z 11 października 2018 r. w sprawie o sygn. akt I CSK 491/18 Sąd Najwyższy stwierdził, że art. 11 ust. 1 uznk dotyczy nie tylko pracowników i partnerów handlowych, których zobowiązanie do zachowania w poufności informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa wynika z umowy, ale także osób, które w sposób przypadkowy weszły w posiadanie takich informacji.

Sąd Najwyższy podkreślił, że do kręgu podmiotów zobowiązanych do niekorzystania z informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa należy zaliczyć nie tylko osoby, które w sposób wyraźny (a więc także na podstawie umowy), czy też poprzez określone czynności zostały zobowiązane do zachowania informacji w poufności, ale także osoby, które wprawdzie nie zostały w sposób bezpośredni zobowiązane przed przedsiębiorcę do zachowania tajemnicy, lecz wiedzą o tym, że uzyskane w jakikolwiek sposób informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa.

Przedstawione stanowisko Sąd Najwyższy prezentuje z powołaniem się na art. 11 ust. 2 uznk zawierający definicję tajemnicy przedsiębiorstwa. Są to m.in. informacje techniczne, technologiczne i organizacyjne przedsiębiorstwa, tj. informacje przedstawiające wartość gospodarczą. A zatem krąg podmiotów zobowiązanych do niekorzystania z informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa kształtuje się w oparciu o rodzaj informacji posiadanych przez konkretne osoby.

Dlatego za osobę zobowiązaną do zachowania w tajemnicy informacji poufnych należy uznać każdy podmiot, który wszedł w posiadanie informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa. Nie ma natomiast znaczenia, w jaki sposób dana osoba zapoznała się z informacjami poufnymi.

Sąd Najwyższy stwierdził wyraźnie, że okoliczność, że stron nie łączyła umowa, z której wynikałoby wyraźnie zobowiązanie do zachowania w tajemnicy informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa, nie przesądzała więc o możliwości dopuszczenia się czynu nieuczciwej konkurencji.

• wyrok Sądu Najwyższego z 11 października 2018 r., sygn. akt I CSK 491/18