Wymogi dotyczące reklamy z użyciem znaków jakości

Niemiecki Federalny Trybunał  Sprawiedliwości w wyroku z 21 lipca 2016 r. określił, jakie kryteria muszą zostać spełnione, aby produkt mógł zostać zaopatrzony tzw. znakiem jakości.

Znak jakości to oznaczenie udzielające zwięzłej i prostej informacji o danym produkcie, jak również dające gwarancję, że niezależny, kompetentny podmiot przed dokonaniem certyfikacji sprawdził jego jakość w oparciu o obiektywne kryteria. Dzięki temu znaki jakości istotnie wpływają na zachowanie rynkowe przeciętnego konsumenta i mają niemałe znaczenie na podjęcie przez niego decyzji o zakupie określonego produktu.

W przedmiotowej sprawie pozwany oferował  w Internecie artykuły higieny osobistej, które zostały zaopatrzone w znaki jakości „LGA tested Quality” oraz „LGA tested safety”. W reklamie tych artykułów nie zawarto jednak ani informacji dotyczących kryteriów stawianych produktom przed nadaniem im powyższych znaków jakości, ani danych odnośnie miejsca, w którym klient mógłby zdobyć wspomniane informacje. Znaki zawierały jedynie  ogólną wzmiankę o spełnianiu wymogów jakości i bezpieczeństwa.

Z orzeczenia Trybunału wynika, że pozwany dopuścił się czynu nieuczciwej konkurencji polegającego na zatajeniu istotnej informacji. § 5a II niemieckiej ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (UWG) stanowi, że informację należy uznać za zatajoną, gdy konsument nie może jej wykorzystać w procesie podejmowania decyzji o zakupie.

W niniejszym przypadku prawa do znaków jakości „LGA tested Quality” oraz „LGA tested safety” zostały nabyte w drodze umowy licencyjnej. Umowa licencyjna umożliwiała pozwanemu wgląd w sprawozdania z badań nad produktem, a co za tym idzie również ustalenie kryteriów stawianych produktom przed ich certyfikacją.

BGH uznał, że zachowanie polegające na wykorzystywaniu w reklamie znaków jakości, w przypadku których konsument nie może ustalić  przedmiotowych kryteriów, jest nieuczciwe. Zdaniem BGH znaki jakości istotnie wpływają na zachowanie rynkowe przeciętnego konsumenta przed zawarciem umowy dotyczącej produktu, a informacje dotyczące tych znaków  (w tym kryteria stawiane produktom) należy uznać  za istotną informację w rozumieniu § 5a UWG.

Po rozważeniu z jednej strony interesu sprzedawcy w utrzymaniu tajemnicy przedsiębiorstwa, a z drugiej strony interesu konsumenta dążącego do zebrania pełnej informacji o produkcie, BGH przyznał pierwszeństwo interesom konsumenta.

Z omawianego orzeczenia wynika, że sprzedawca posługujący się danym znakiem jakości, aby spełnić wymóg zapewnienia możliwości zweryfikowania kryteriów, od których uzależnia się wydanie tego znaku, powinien zadbać o zamieszczenie zrozumiałego podsumowania dotyczącego rzeczonych kryteriów na własnej lub cudzej stronie internetowej oraz odesłać do tej strony w reklamie.

• wyrok Federalnego Trybunału Sprawiedliwości z 21 lipca 2016 r., sygn. akt I ZR 26/15