Dyskredytacja w Internecie – TSUE rozstrzyga, gdzie można wnieść powództwo
W wyroku z 21 grudnia 2021 r. w sprawie C-251/20 Trybunał Sprawiedliwości UE zajął stanowisko co do jurysdykcji sądowej w sprawach czynów niedozwolonych, w tym czynów nieuczciwej konkurencji dokonywanych poprzez zamieszczanie wypowiedzi w Internecie.
Sprawa dotyczyła sporu pomiędzy dwoma podmiotami z branży rozrywkowej dla dorosłych. Jeden z nich – firma z siedzibą na Węgrzech – zamieściła na kilku stronach internetowych oraz forach dyskusyjnych w Internecie treści dyskredytujące konkurenta. Podmiot, którego interesy zostały naruszone zniesławiającymi wiadomościami, mający siedzibę w Czechach, wystąpił z wnioskiem o zabezpieczenie swoich roszczeń do francuskiego sądu, żądając, zaprzestania – pod groźbą kary pieniężnej – wszelkich działań dyskredytujących oraz opublikowania oświadczenia w języku francuskim i angielskim na każdym z forów internetowych, na których sporne wypowiedzi były publikowane, jak również następnie umożliwienia mu zamieszczenia komentarza na tych forach. Ponadto czeski podmiot żądał zapłaty odszkodowania za szkodę gospodarczą oraz zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Roszczenia oparte zostały między innymi na przepisach dotyczących czynów nieuczciwej konkurencji.
Pytanie prejudycjalne skierowane do Trybunału Sprawiedliwości UE sprowadzało się do kwestii jurysdykcji francuskiego sądu do rozpoznania sprawy.
TSUE dokonał w kontekście przedstawionej sprawy wykładni ar. 7 pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych.
Ostatecznie Trybunał doszedł do wniosku, że osoba, która, uznając, iż doszło do naruszenia jej praw poprzez rozpowszechnianie w Internecie dyskredytujących ją treści, podejmuje jednocześnie działania, z jednej strony, w celu doprowadzenia do sprostowania dotyczących jej informacji i usunięcia dotyczących jej treści umieszczonych w sieci, a z drugiej strony w celu uzyskania naprawienia wynikających z tego umieszczenia w sieci szkód i krzywd, może żądać przed sądami każdego państwa członkowskiego, na terytorium którego wypowiedzi te są lub były dostępne, naprawienia szkody i krzywdy wyrządzonych na terytorium państwa członkowskiego siedziby sądu, do którego wniesiono powództwo, nawet jeśli sądy te nie są właściwe do rozpoznania żądania sprostowania i usunięcia.
Biorąc pod uwagę, że do czynów nieuczciwej konkurencji dochodzi coraz częściej za pośrednictwem Internetu, którego zasięg oddziaływania przekracza granice państwowe, orzeczenie TSUE ma istotne znaczenie dla wszystkich, których interesy mogą zostać naruszone poprzez zniesławiające wypowiedzi w sieci.
- wyrok TSUE z 21 grudnia 2021 r., C-251/20