Woda mineralna może być określana jako „bio” jedynie, gdy spełnia odpowiednie kryteria
Oznaczanie towarów przedrostkami „eko” czy „bio” podlega kontroli na podstawie unijnego rozporządzenia nr 834/2007. Ich używanie w sposób sprzeczny z rozporządzeniem w prawie niemieckim może być kwalifikowane jako czyn nieuczciwej konkurencji. W sprawie zawisłej przed niemieckim Federalnym Trybunałem Sprawiedliwości (BGH) ocenie podlegała dopuszczalność używania oznaczenia „bio” w stosunku do wody mineralnej. Orzeczenie zostało wydane w sprawie pozwanego producenta wody mineralnej z Neumarktu, który w 2009 r. wprowadził na niemiecki rynek wodę mineralną o nazwie „BioKristall” („bio-kryształ”). Działanie to zostało zakwestionowane przez Centralę ds. zwalczania nieuczciwej konkurencji, która wniosła przeciwko przedsiębiorcy powództwo o zaniechanie.
BGH w uzasadnieniu wyroku z 13 września 2012 r. wskazał trzy główne kryteria, których łączne spełnienie uprawnia producentów do używania określenia „bio” w stosunku do sprzedawanej przez nich wody mineralnej.
Po pierwsze, „bio” woda mineralna musi być w jak największym stopniu wolna od substancji szkodliwych oraz produktów ubocznych, które mogą powstać w trakcie jej produkcji. „Bio” woda mineralna powinna cechować się większym stopniem „czystości” niż tradycyjna woda mineralna.
Po drugie, „bio” woda mineralna musi być nie tylko pozyskiwana przy użyciu metod przyjaznych dla środowiska, ale także dalsze etapy produkcji, w tym proces rozlewania wody, muszą przebiegać w sposób nieoddziałujący negatywnie na środowisko. Tymczasem przy produkcji tradycyjnej wody mineralnej zasady te nie muszą być przestrzegane.
Wreszcie jako ostatnie kryterium wskazano, że organy uprawnione do wydawania certyfikatów w zakresie dopuszczalności oznaczania produktów terminem „bio”” muszą posługiwać się kryteriami opartymi na zdrowym rozsądku oraz przystającymi do konkretnej sytuacji faktycznej.
Zdaniem BGH wskazane powyżej kryteria zostały wyszczególnione z uwagi na fakt, że takich właściwości oczekują konsumenci od wody mineralnej oznaczonej terminem „bio” i właśnie te cechy pozwalają na odróżnienie produktów „bio” od tych tradycyjnych.
- wyrok niemieckiego Federalnego Trybunału Sprawiedliwości (BGH) z 13 września 2012 r., sygn. akt I ZR 230/11