Pośrednictwo przy zakupie biletów lotniczych w internecie – tzw. screen scraping
Administrator portalu internetowego, za pośrednictwem którego użytkownicy mogą rezerwować połączenia lotnicze, nie narusza określonego w § 4 nr 10 niemieckiej ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (UWG) zakazu utrudniania działalności konkurenta, w sytuacji, gdy dane, które są potrzebne do pośredniczenia w rezerwacji biletów lotniczych, są ogólnie dostępne i mogą zostać uzyskane bezpośrednio ze strony internetowej linii lotniczej (tzw. „screen scraping”), a administrator portalu internetowego w trakcie procesu rezerwacji, poprzez odhaczenie odpowiedniego pola, zaakceptował ogólne warunki handlowe linii lotniczej, zabraniające takiego automatycznego pobierania danych o połączeniach lotniczych.
Powództwo zostało wytoczone przez jedną z tanich linii lotniczych, która przy sprzedaży biletów na swoje loty rejsowe nie korzysta z pośrednictwa biur podróży, organizatorów wycieczek i innych pośredników, lecz posiada własny system rezerwacji na stronie internetowej oraz poprzez telefoniczne biuro obsługi klienta. Pozwany prowadzi od 2007 r. portal internetowy, na którym klienci mogą zarezerwować online loty różnych linii lotniczych. Klienci wyszukują loty poprzez wpisanie w wyszukiwarkę trasy oraz daty lotu, a następnie zostaje wyświetlona lista pasujących lotów różnych przewoźników, w tym m.in. loty wykonywane przez powódkę.
W ocenie powódki pozwany wykorzystuje jej własny system rezerwacyjny i wkracza w sposób niedopuszczalny do jej systemu sprzedaży bezpośredniej.
Federalny Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, że co do zasady działanie przedsiębiorcy może być uznane za czyn nieuczciwej konkurencji, jeżeli ma na celu uniemożliwienie rozwoju konkurenta i wyeliminowanie go w ten sposób z rynku lub jeżeli powoduje, iż konkurent – mimo podejmowanych przez niego znacznych wysiłków – nie jest w stanie prowadzić swojej działalności na danym rynku. W przedmiotowym stanie faktycznym nie zaistniały jednak przesłanki czynu nieuczciwej konkurencji.
- wyrok Federalnego Trybunału Sprawiedliwości z 30. kwietnia 2014 r., sygn. akt I ZR 224/12