Niedozwolona reklama porównawcza cen produktów w sklepach różnego formatu
Przedmiotem sporu przed sądem apelacyjnym w Paryżu (Cour d’appel de Paris) był wprowadzający w błąd charakter kampanii reklamowej hipermarketu Carrefour. We francuskiej telewizji emitowane były spoty reklamowe porównujące ceny towarów oferowanych w hipermarketach sieci Carrefour z cenami obowiązującymi w sklepach należących do sieci Intermarche. Carrefour oferował jednocześnie swoim klientów zwrot dwukrotności różnicy w cenie, jeśli znajdą gdziekolwiek cenę niższą niż wskazywana w reklamie.
Istotną okolicznością wpływającą na ocenę stosowanej reklamy było pominięcie w niej informacji, że sklepy Intermarche należą do kategorii supermarketów, podczas gdy sklepy Carrefour są hipermarketami, a więc sklepami większego formatu. Konkurent domagał się w związku z tym zaprzestania rozpowszechniania reklamy i naprawienia szkód spowodowanych reklamą wprowadzającą w błąd.
Trybunał Sprawiedliwości UE miał za zadanie ocenić stosowaną praktykę w świetle dyrektywy dotyczącej reklamy wprowadzającej w błąd i reklamy porównawczej oraz dyrektywy dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym. Po rozpatrzeniu sprawy Trybunał stwierdził, że reklama porównująca ceny produktów sprzedawanych w sklepach różnej wielkości lub różnego formatu, jeżeli sklepy te należą do sieci, z których każda posiada szereg sklepów różnej wielkości lub różnego formatu, oraz jeżeli reklamodawca porównuje ceny stosowane w należących do jego sieci sklepach większych lub większego formatu z cenami podawanymi w należących do konkurencyjnych sieci sklepach mniejszych lub mniejszego formatu, może być uznana za niedozwoloną.
Taki rodzaj reklamy porównawczej dopuszczalny byłby pod warunkiem , że konsumenci zostali poinformowani w sposób jasny i w samym przekazie reklamowym, że porównanie zostało dokonane między cenami stosowanymi w sklepach o różnej wielkości czy formacie.
Oczywistym jest, że ceny towarów codziennego użytku mogą różnić się w zależności od formatu lub wielkości sklepu, co oznacza, że takie asymetryczne porównanie może mieć skutek w postaci stworzenia lub sztucznego zwiększenia różnicy między cenami reklamodawcy i cenami jego konkurentów, w zależności od wyboru sklepów będących przedmiotem porównania.
Trybunał podkreślił, że ocena, czy w konkretnym przypadku mamy do czynienia z niedozwoloną reklamą porównawczą, należy do sądów krajowych, które muszą rozpatrzyć, czy dana reklama spełnia wymóg obiektywności porównania lub ma charakter wprowadzający w błąd. Odbywa się to z jednej strony poprzez uwzględnienie sposobu postrzegania tej reklamy przez przeciętnego, właściwie poinformowanego, dostatecznie uważnego i rozsądnego konsumenta danych produktów. Z drugiej strony należy uwzględnić informacje znajdujące się w samej reklamie, tj. w omawianej sprawie w szczególności te dotyczące sklepów należących do sieci reklamodawcy oraz sklepów należących do konkurencyjnych sieci, w których stosowane ceny zostały porównane, i ogólnie wszystkich cech tej reklamy.
- wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z 8 lutego 2017 r. w sprawie C-562/15